پایان عمر سیاسی نتانیاهو ؟

در شرایطی که نتانیاهو طی یک سال گذشته تنها شکست را در کارنامه خود تجربه کرده است حالا باید به میدان محک سیاسی داخل حزب خودش وارد شود. عرصه‌ای که به نظر می‌رسد می تواند سرنوشت حضور او در عرصه سیاسی را مشخص کند.

به گزارش پایگاه خبری صدای دیپلماسی ایران(idva)؛ روز یکشنبه بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر دولت موقت رژیم صهیونیستی، با درخواست برگزاری انتخابات درون حزبی در حزب لیکود، برای انتخاب رئیس این حزب موافقت کرد. نتانیاهو در حال حاضر بیش از یک دهه است که در رأس حزب لیکود قرار دارد. اما او در دو انتخابات متوالی که طی ۵ ماه انجام شد نتوانست برای تشکیل دولت جدید رژیم صهیونیستی ائتلاف ایجاد کند. حالا در این وضعیت با ضعیف شدن شدن نتانیاهو رقبایی که طی یک دهه گذشته زیر سایه نتانیاهو دیده نشده بودند به دنبال خود نمایی هستند.

هر روز یک گام به عقب

همانگونه که اشاره شد نتانیاهو در بیش از یک دهه است که در رأس حزب لیکود قرار گرفته است. جایگاه ویژه سیاسی نتانیاهو و شخصیت تمامیت خواه او موجب شده است او در این مدت یکه تاز لیکود و عرصه سیاسی رژیم صهیونیستی باشد.

نتانیاهو از یک سو پس از یک دهه به شخصیتی شناخته شده در سیاست رژیم صهیونیستی بدل شده که حضور جایگزینی که بتواند با او رقابت کند بسیار سخت است. او از کمک های خارجی و داخلی بهره می گیرد و این توانمندی در کمتر شخصیتی در رژیم صهیونیستی تجمیع شده است.

از سوی دیگر او دارای شخصیتی تمامیت خواه است که در تمامی دورانی که بر دولت رژیم صهیونیستی و حزب لیکود ریاست داشته، تمامی کسانی که می توانستند رقیب او محسوب شوند را از عرصه سیاسی و قدرت خارج کرده است. نمونه بارز این اقدام نتانیاهو، موشه یعلون وزیر جنگ دولت گذشته او است که به منظور ائتلاف با آویگدور لیبرمن و دادن پست وزارت جنگ به او، یعلون را کنار گذاشت و یعلون پس از آن به یک اپوزیسیون جدی برای نتانیاهو بدل شد.

نتانیاهو در ضعیف ترین شرایط

عرصه انتخاباتی و اقداماتی عملی در عرصه سیاسی نشان دهنده وضعیت قوت و ضعف هر شخصیت سیاسی محسوب می شود. نتانیاهو طی یکسال گذشته هر روز یک قدم به عقب رفته است. دسامبر ۲۰۱۸ با خروج آویگدور لیبرمن از دولتش، دولت قانونی خود را از دست داد و از آن تاریخ تاکنون به عنوان نخست وزیر دولت موقت تا زمانی که کسی بتواند دولت جدیدی را به وجود آورد در رأس کار قرار گرفته است. او در انتخابات ۹ آوریل ۲۰۱۹ با وجود آنکه با ۳۴ کرسی توانست بیشترین کرسی را در کنست رژیم صهیونیستی به دست آورد اما نتوانست برای تشکیل دولت ائتلاف به وجود آورد و کار به انتخاباتی دیگر کشید.

۱۷ سپتامبر ۲۰۱۹ وضعیت او بدتر از انتخابات قبل شد و حزب متبوعش با ۳۲ کرسی پس از ائتلاف رقیبش، آبی- سفید، در جایگاه دوم قرار گرفت. اما هنگامی که رقیبش ترتیبی اتخاذ کرد که نتانیاهو مسئول تشکیل دولت شود، او دوباره موفق به ایجاد ائتلاف برای تشکیل دولت نشد و درخواست تشکیل دولت را به رئیس رژیم صهیونیستی پس داد.

سناریوی عبور از نتانیاهو

حالا که بنی گانتس، رقیب انتخاباتی او هم نتوانست برای تشکیل دولت، ائتلاف به وجود آورد. این گزینه مطرح شده که تنها با عدم حضور او در رأس لیکود، امکان به وجود آمدن ائتلاف وجود دارد. لذا یکی از سناریوهای مطرح شده در عرصه سیاسی رژیم صهیونیستی این است که با کنار رفتن نتانیاهو، بین ائتلاف آبی- سفید و لیکود ائتلاف جدیدی شکل گیرد و دولت را این ائتلاف جدید به وجود آورد.

به دنبال ارائه این سناریو، این زمزمه در حزب لیکود قوت گرفت که نتانیاهو باید از ریاست لیکود کنار رود تا ائتلاف و دولت به وجود آید.

مبارزه طلبی نتانیاهو

با جدی تر شدن پیشنهاد کنار رفتن نتانیاهو از ریاست حزب لیکود، او با قبول برگزاری انتخابات ریاست حزب لیکود، رقبایش را به میدان فرا خواند تا مشخص شود چه کسی از مقبولیت درون حزبی بالاتری برخوردار است. طی یک ماه گذشته با بیان چند باره پیشنهاد کنار رفتن نتانیاهو از ریاست لیکود، حزب لیکود- که ریاست هیئت رئیسه آن را حییم کاتص برعهده دارد- ۲ مرتبه اعلام کرد از ریاست نتانیاهو حمایت می کند.

نتانیاهو که این حمایت را لمس کرده حالا با پشت‌گرمی این حمایت،  به میدان مبارزه طلبی آمده است و به نظر می رسد با این محاسبه به میدان آمده که کسی یارای مقابله با او را در میدان ریاست لیکود نیز ندارد.

گزینه های ریاست لیکود

طی ۴ سال گذشته ۳ نفر برای ریاست لیکود اعلام آمادگی کرده اند. گزینه اول، گدعون ساعر، وزیر اسبق آموزش رژیم صهیونیستی است که همواره به عنوان رقیب نتانیاهو برای ریاست لیکود در انتخابات داخلی لیکود شرکت کرده است. ساعر از قدرت پایینی برخوردار است و در هیچ یک از انتخابات های داخلی نتوانست به نتانیاهو نزدیک شود. گزینه دوم، نیر برکات، شهردار سابق شهر قدس اشغالی است. او نیز طی یکسال گذشته به عنوان رقیب نتانیاهو وارد میدان شده است اما شانس چندانی در مقابل نتانیاهو ندارد. گزینه سوم، یسرائیل کاتص، وزیر خارجه، وزیر راه و وزیر امنیت رژیم صهیونیستی است. او به اطاعت تام از نتانیاهو مشهور است و گفته می شود به این دلیل به عنوان وزیر خارجه از سوی نتانیاهو معرفی شد که دستورات نتانیاهو را در آنجا اجرا کند. کاتص نزدیک ترین گزینه به ریاست لیکود پس از نتانیاهو است چرا که از سوی خود او حمایت می شود.

یکی از دلایل امیدواری نتانیاهو به پیروزی در انتخابات درون حزبی این است که او طی سال های گذشته تمامی مخالفانش را از لیکود بیرون رانده است. آیلت شاکید، نفتالی بنت و موشه یعلون مشهور ترین شخصیت هایی هستند که با مخالفت با نتانیاهو از حزب لیکود بیرون رفته اند.

عرصه محک نتانیاهو

انتخابات درون حزبی لیکود ، عرصه محک نتانیاهو است. او از نتیجه این انتخابات می تواند به خوبی بفهمد که آیا هنوز در عرصه سیاسی رژیم صهیونیستی جایگاهی دارد یا اینکه اینگونه نیست و عمر سیاسی او در لیکود و رژیم صهیونیستی پایان یافته است. خود او با قبول ورود به انتخابات درون حزبی نشان داد امیدوار به پیروزی است اما اگر اینگونه نشود و فشار رقبایش خارج حزب به داخل حزب او هم رسیده باشد و حمایت های هیئت رئیسه حزب به داد او نرسد باید او را تمام شده دانست.

جمع بندی

نتانیاهو که در عرصه سیاسی رژیم صهیونیستی رکورد دولت داری را از بن گوریون هم ربوده، حالا در ضعیف ترین وضعیت یک دهه گذشته خود در کفه محک سیاسی قرار گرفته است. او در حالی که طی یکسال هم دولتش را از دست داد هم موفق به تشکیل ائتلاف نشد و هم اینکه بالاترین تعداد کرسی پارلمان را به رقیبش واگذار کرد باید در انتخابات درون حزبی با رقبایی که پس از یک دهه به خارج کردن او از قدرت امیدوار شده اند وارد گود شود. امید نتانیاهو به مقبولیت درون حزبی اش است که حاصل اخراج مخالفان او از حزب لیکود است و امید رقبای درون حزبی نتانیاهو به مخالفتی است که علیه او در عرصه سیاسی رژیم صهیونیستی چه در داخل و چه در خارج به وجود آمده است. مخالفتی که در داخل حاصل پرونده های فساد و شکست های میدانی او است و در خارج به دلیل عهدشکنی های مستمر او مقابل هم پیمانان رژیم صهیونیستی است.